Tag: przemoc

Skutki transseksualizmu

• pro­testo­wać prze­ciwko kró­tkim wło­som, widząc, że inne dzie­wczy­ny mają dłu­gie,
• ubie­rać się w dam­skie ciu­chy sio­stry,
• uży­wać kosme­tyków matki,
• sikać na siedzą­co uza­sadnia­jąc, że inne dzie­wczy­ny tak sika­ją.

W powyż­szym przy­pad­ku nale­ży się nie­zwłocz­nie udać do seksu­olo­ga celem posta­wie­nia wstę­pnej dia­gno­zy. Dziec­ka nie nale­ży bić za takie postę­powa­nie, ani też karać. Bicie (#prze­moc) lub psy­chicz­ne kara­nie dziec­ka (m.in. krzyk, robie­nie dziec­ku na złość) w takiej sytu­acji to niczym bicie lub kara­nie dziec­ka, bo urodzi­ło się bez ręki, bądź urodzi­ło się nie­peł­nospra­wne inte­lektu­alnie. Rodzi­cu – prze­myśl dokła­dnie czy dziec­ko za takie postę­powa­nie będzie Ci wdzięcz­ne, czy raczej uzna za wro­ga numer 1, przed któ­rym trze­ba się ze wszys­tkim kryć. Okaż miłość i pomoc, nie agre­sję, ponie­waż coś nie tak poszło w cza­sie cią­ży (o tym dalej).

Dziec­ko trans­seksu­alne może też bać się uja­wniać swo­ją toż­samość płcio­wą, szcze­gól­nie, gdy już dowie się czym jest nie­nawiść na tle trans­płcio­wości od innych ludzi lub od samych rodzi­ców – gdy jest kar­cone lub tortu­rowa­ne przez swoich rodzi­ców. Taki stan pro­wadzi do błę­dne­go dal­sze­go dzia­łania. Pra­widło­wo w wie­ku 10–13 lat dziec­ko powin­no zacząć tera­pię hor­monal­ną lub przyj­mowa­nie cho­ciaż blo­kerów doj­rze­wania. Nie dzie­je się tak, gdyż wię­kszość dzie­ci trans­seksu­alnych jest zastra­szo­na, zamiast być otwa­rta i powiedzieć rodzi­com co się dzie­je (powiedzia­łyby, gdy­by tyl­ko wiedzia­ły, że są bez­piecz­ne i nic im za to nie grozi). Klu­czem do sukce­su pozo­sta­je więc zmia­na postę­powa­nia rodzi­ców – pra­wdzi­wa miłość do dziec­ka i chęć pomo­cy, zamiast zasta­nawia­nie się «co powie wieś», «co powie rodzi­na» itp. i spro­wadze­nie życia trans­seksu­alne­go dziec­ka do ran­gi tortu­ry. Nie jest możli­wa «zmia­na» raz ukształ­towa­nej toż­samo­ści płcio­wej. Nikt nie jest tego w sta­nie zro­bić, więc pozo­sta­je rodzi­com jedy­nie pogodzić się z tym faktem. Oszczę­dzi to dziec­ku cier­pie­nia (de fac­to za nie­win­ność).

O życzliwości osób transpłciowych

Na forach, któ­re są źle zarzą­dza­ne i doj­dzie do obję­cia sta­nowi­ska admi­nistra­tora przez oso­bę toksycz­ną dochodzi do sto­sowa­nia #prze­mocy psy­chicz­nej przez mode­rato­rów oraz admi­nistra­torów wobec innych uży­tko­wni­ków. Po pier­wsze, mimo, że ta oso­ba jest admi­nistra­torem (poma­rań­czo­wy nick w skór­ce Sil­ver do forum phpBB ozna­cza admi­nistra­tora) wciąż zmy­la uży­tko­wni­ków pod­pisu­jąc się jako mode­rator. Zrozu­mia­łe by to było, gdy­by nie był tego świa­domy, jednak dosko­nale wie, że może przyj­mować nowych uży­tko­wni­ków, co jest zare­zerwo­wane tyl­ko dla admi­nistra­torów.

Kolej­ną rze­czą jest to, że rolę admi­nistra­tora powie­rzo­no oso­bie, któ­ra okre­śla sie­bie jako «cis king» czy­li nie tyl­ko okre­śla sie­bie kró­lem, ale też oso­bą nie­trans­seksu­alną czy­li w slan­gu osób trans­płcio­wych – cis­płcio­wą. Takie postę­powa­nie może być odbie­rane przez innych uży­tko­wni­ków jako wywyż­sza­nie się i gor­sze tra­kto­wanie osób trans.

Przebieg korekty płci w Polsce

Będąc #oso­bą nie­peł­nolet­nią poni­żej 16 roku życia – zacho­waj szcze­gól­ną ostro­żność, bowiem w pol­skim pra­wie (w prze­ciwień­stwie na przy­kład do pra­wa ame­rykań­skie­go) wol­no Ci bardzo mało. Poznaj swo­je pra­wa dziec­ka oraz pra­wa czło­wie­ka. Gene­ral­nie póki rodzi­ce za Cie­bie «odpo­wia­dają» musisz wyko­nywać roz­kazy rodzi­ców, mimo, że nie zawsze oni ponio­są odpo­wiedzial­ność za to. Nie­ste­ty za nie­roz­poczę­te na czas lecze­nie, odpo­wiedzial­ność w posta­ci sku­tków (doj­rze­wanie w nie­odpo­wie­dnim kie­run­ku), ponie­siesz Ty. W tej sytu­acji dobrze wyba­daj, czy możesz powiedzieć wprost o trans­seksu­ali­zmie, bowiem w przy­pad­ku zapro­wadze­nia do nie­wła­ści­wego leka­rza (np. trans­fobicz­ny psy­chia­tra) może się zacząć nie­odpo­wie­dnie lecze­nie, na któ­re nie możesz wyra­zić sprze­ciwu. Nie możesz też roz­porzą­dzać pie­niędz­mi w tym wie­ku. Jednak gdy­by two­je pra­wa były naru­sza­ne, była­by w domu prze­moc, możesz powia­domić o tym Miej­ski lub Gmin­ny Ośro­dek Pomo­cy Spo­łecz­nej i popro­sić o inter­wen­cję. Znę­canie się (#prze­moc fizycz­ną i psy­chicz­ną) możesz też zgło­sić na poli­cji. Aby zadzwo­nić na poli­cję, pod nume­rem 112, nie musisz mieć karty tele­fonicz­nej.