Tag: hormony

Leczenie hormonalne kobiet

• blo­kerów doj­rze­wania (dal­sza blo­kada wydzie­lania LH i FSH),
• estra­dio­lu – bio­iden­tycz­nego estro­genu (w posta­ci żelu, pla­strów lub table­tek),
• okre­sowo lub sta­le bio­iden­tycz­nego pro­geste­ronu – opcjo­nal­nie.

Aby dzie­wczy­na popra­wnie doj­rze­wała, nale­ży wyko­nywać czę­sto (w cza­sie wyzna­czo­nym przez leka­rza) zle­cone bada­nia pozio­mów #hor­monów: testo­ste­ronu, estra­dio­lu, LH oraz FSH (i opcjo­nal­nie pro­geste­ronu) w labo­rato­rium, któ­re posia­da zakre­sy refe­ren­cyj­ne dla osób mało­let­nich. Na pod­sta­wie wyni­ków badań, lekarz zmniej­sza lub zwię­ksza dawki do takich, któ­re pozwo­lą osią­gnąć pozio­my pra­widło­we do wie­ku pacjen­tki. Wła­ści­wym leka­rzem, któ­ry powi­nien pro­wadzić ten etap lecze­nia hor­monal­nego jest endo­kry­nolog dzie­cię­cy.

Uwa­ga: poda­nie zbyt dużych ilo­ści estra­dio­lu może pro­wadzić do zaha­mowa­nia wzro­stu pier­si, jak również do zabu­rzeń pra­widło­wego wzro­stu orga­nizmu oraz wywo­łania innych cho­rób. Zbyt niski poziom estra­dio­lu we krwi może pro­wadzić do wykształ­cenia sła­bych kości, nadmier­nego wzro­stu, jak również roz­woju oste­opo­rozy w mło­dym wie­ku. Ważne jest więc lecze­nie pod czę­stą kon­tro­lą badań labo­rato­ryj­nych (wyko­nywa­nych w cyklach jedno do trzy­mie­sięcz­nych).

Leczenie osób transseksualnych

Męż­czyź­ni mają ten­den­cję do posia­dania dużej ilo­ści cech opi­sanych jako męskie, zaś kobie­ty odwrot­nie. Aby twarz była oce­nia­na przez zde­cydo­waną wię­kszość ludzi jako kobie­ca lub męska nie jest wyma­gane posia­danie wszys­tkich wymie­nio­nych cech. W popu­lacji również cechy te wystę­pują z różnym natę­żeniem.

Jeże­li hor­mono­tera­pię wdro­żono póź­no (po osią­gnię­ciu 16 roku życia) – cechy te są już pra­wie w peł­ni wykształ­cone. Jeże­li #hor­mony wdro­żono w wie­ku powy­żej 25 lat, cechy te są w peł­ni wykształ­cone. Na powyż­sze cha­rakte­rysty­ki wyglą­du wpływ mają czę­ścio­wo mię­śnie i roz­kład tkan­ki tłu­szczo­wej, więc hor­mono­tera­pia czę­ścio­wo niwe­luje wady wyglą­du spo­wodo­wane kształ­tem kości.

Jeże­li cechy męskie prze­waża­ją nad żeń­ski­mi i powo­duje to czę­ste pomy­łki w wizu­alnej oce­nie płci – kobie­ta może wyko­nać ope­rację femi­niza­cji twa­rzy (ang.: #FFS – «Facial Femi­niza­tion Sur­gery»), pod­czas któ­rej chi­rurg sta­ra się uczy­nić cechy twa­rzy możli­we do mody­fika­cji – bardziej kobie­cymi. Chi­rurdzy naj­czę­ściej mody­fiku­ją: