Testowanie na koronawirusa w Polsce

Dnia 7 sier­pnia 2020 prze­kaza­no infor­mację o prze­testo­wanych 2436012 prób­kach, był to ten dzień, kie­dy ści­gano akty­wistów. Dzień póź­niej zara­porto­wano 2199085 wyko­nanych testów. Czy­li licz­ba prze­bada­nych pró­bek spa­dła z nie­zna­nych przy­czyn. Spa­dek nie jest mały, ponie­waż wyno­si aż 236 tysię­cy 927 pró­bek. Nie spo­sób wyja­śnić aż 10­‑pro­cen­tową pomy­łkę. Można w ska­li milio­na testów zrozu­mieć pomy­łkę o tysiąc, ale nie o 100 tysię­cy! <face­palm>

Nie­pra­widło­wości w rapo­rtach?

Na począ­tek przed­sta­wię jak wyglą­da pra­widło­we prze­pro­wadza­nie testów w sytu­acji, gdy mamy do czy­nie­nia z cho­robą, gdzie wykry­cie nosi­ciel­stwa (lub zacho­rowa­nia) wią­że się, zgo­dnie z «Usta­wą z dnia 5 gru­dnia 2008 r. o zapo­bie­ganiu oraz zwal­cza­niu zaka­żeń i cho­rób zakaź­nych u ludzi», z odby­ciem obo­wiąz­kowej izo­lacji, czy­li cza­sowe­go (w przy­pad­ku #SARS­‑CoV‑2 nie krót­sze­go niż 14 dni) pozba­wie­nia czło­wie­ka wol­ności.

Każdy dodat­ni test musi być potwie­rdzo­ny wyko­naniem dru­gie­go testu z pobra­niem od pacjen­ta nowej prób­ki, co wyklu­czy możli­wość błę­du labo­rato­ryj­nego, któ­ry może wystą­pić zanim prób­ka tra­fi do testo­wania. Nie można bowiem niko­go pozba­wić wol­ności (nawet na kil­ka dni), gdy nie ma ku temu soli­dnych pod­staw.

Dla pra­widło­wego zdia­gno­zowa­nia zacho­rowa­nia WHO zale­cało też prze­pro­wadze­nie pono­wne­go testu w przy­pad­ku uzy­ska­nia wyni­ku uje­mne­go oraz w przy­pad­ku uzy­ska­nia różnych wyni­ków pod­czas dwóch pier­wszych testów na koro­nawi­rusa. Dwa dodat­nie testy odczy­tuje się jako wyso­kie pra­wdo­podo­bień­stwo cho­roby, dwa uje­mne wyni­ki wska­zują na wyso­kie pra­wdo­podo­bień­stwo, że oso­ba jest zdro­wa. Tak wyglą­dają testy, gdy ktoś jest podej­rze­wany o zacho­rowa­nie.

W sytu­acji, gdy robi się testy prze­sie­wowe, po uzy­ska­niu 1 testu uje­mne­go można odstą­pić od dal­sze­go testo­wania.

U oso­by testo­wanej prze­sie­wowo wyko­nuje się więc 1 test. U oso­by, któ­ra zacho­rowa­ła wyko­nuje się mini­mum 4 testy – 2–3 przy orze­cze­niu izo­lacji szpi­tal­nej lub domo­wej i 2–3 przy stwie­rdze­niu wyzdro­wie­nia, bywa też wyko­nywa­ny test w cza­sie cho­roby, gdy obja­wy ustą­pią, ale nie nastą­piło jeszcze peł­ne usu­nię­cie fra­gmen­tów wiru­sów z orga­nizmu (je też wykry­wa test).

U osób zmar­łych w Pol­sce nie wyko­nuje się testów i nie rapo­rtu­je się ich jako zmar­łe z powo­du koro­nawi­rusa, gdy nie wyko­nano testu. Raport zmar­łych zawie­ra więc wyłącz­nie oso­by, któ­re uzna­no za cho­re, a więc wyko­nano mini­mum 1 test (zazwy­czaj 2 – ponie­waż od zacho­rowa­nia do śmier­ci mija zazwy­czaj kil­ka dni).

Oso­by, któ­re są wciąż cho­re mają wyko­nane mini­mum 2 testy (z 2 osob­nych pró­bek – bowiem prób­ka mogła ulec zanie­czy­szcze­niu, pomy­leniu lub mógł wystą­pić błąd labo­rato­ryj­ny).

Tym­cza­sem, w dniu 2020‑08‑20 wyko­nano, zgo­dnie z komu­nika­tem poka­zanym na rysun­ku ponad dwadzie­ścia pięć i pół testu, <roz­bawie­nie>. No dobrze, tra­ktu­jemy to jako żart lub pomy­łkę. <;‑)>

Do dnia 2020‑08‑28 ofi­cjal­nie:

• wyko­nano 2660665 wyma­zów od pacjen­ta (ilość pró­bek),
• prze­bada­no 2547731 osób,
• wykry­to 65480 przy­pad­ków zaka­żeń (cho­rzy + zmar­li + ozdro­wień­cy),
• wyzdro­wia­ło 44785 osób,
• umar­ło 2018 osób,
• a więc wciąż cho­ruje 18677 ludzi.

Poni­żej przed­sta­wia­my wyli­cze­nie – ile naj­mniej pró­bek ocze­kuje więc na prze­testo­wanie. Nor­mal­nym jest, że ilość zebra­nych pró­bek może być wię­ksza od ilo­ści wyko­nanych testów, po pro­stu cze­kają na kolej­ne dni lub zosta­ły zagu­bio­ne lub nie nada­wały się do testów. Tym­cza­sem na prze­bada­nie ocze­kuje –40098 pró­bek (tak, mniej niż zero!). Wyko­nano ponad 40 tys. testów bez dostar­czo­nej prób­ki, nor­mal­nie jasno­widze. <roz­bawie­nie>

Poni­żej ofi­cjal­ne wia­domo­ści od Mini­ster­stwa Zdro­wia z dnia 28 sier­pnia 2020 oraz wia­domość z dnia 20 sier­pnia 2020, gdzie Mini­ster­stwo nie potra­fi przy­łożyć się do prze­czy­tania wła­snej wia­domo­ści.

Kie­dy w koń­cu dosta­nie­my rze­tel­ne infor­macje doty­czą­ce epi­demii? <złość> Sko­ro nie można wie­rzyć w pra­wdzi­wość tych danych (nie wytrzy­mują pró­by cza­su), jak oby­wate­le mają wie­rzyć, że jest jaka­kolwiek epi­demia? Oso­by z rzą­du chodzą bez mase­czek, bo nie lubią, nie dają przy­kła­du, nie trzy­mają dys­tan­su, łamią napi­sane przez sie­bie obo­strze­nia. Oby­wate­le to wszys­tko obse­rwu­ją.