Przymusowe szczepienia – druk sejmowy 1449

Pra­wdo­podob­nie usta­wa «Lex TVN» jest jedy­nie zasło­ną dymną mają­cą na celu odwró­cenie uwa­gi od ważniej­sze­go pro­ble­mu jakim jest druk nr 1449. Druk 1449 wpro­wadza w «usta­wie zakaź­nej» nastę­pują­ce zmia­ny:

1. zmie­nia defi­nicję nadzo­ru epi­demio­logicz­nego, posze­rza­jąc o możli­wość wyko­nywa­nia dowol­nych innych badań (innych niż labo­rato­ryj­ne);
2. lega­lizu­je kwa­ran­tan­nę osób powra­cają­cych zza gra­nicy;
3. wpro­wadza karę 5–30 tys. zło­tych za nie­poda­nie z kim mia­ło się kon­takt lub nie­poda­nie danych tych osób (pole­camy magicz­ne «nie wiem» i «nie pamię­tam», któ­re potra­fią zdzia­łać cuda);
4. usu­wa zwol­nie­nie z obo­wiąz­ku szcze­pie­nia osób, któ­re prze­bywa­ją na tery­torium RP kró­cej niż 3 mie­sią­ce;
5. usu­wa obo­wią­zek wyda­nia zaświad­cze­nia o kwa­lifi­kacji do szcze­pie­nia, jeże­li szcze­pie­nie odby­wa się w tym samym miej­scu co kwa­lifi­kacja (bardzo nie­bez­piecz­ny zapis – brak śla­du po kwa­lifi­kacji);

   4a. Zaświad­cze­nia o prze­pro­wadzo­nym lekar­skim bada­niu kwa­lifi­kacyj­nym nie wyda­je się, w przy­pad­ku gdy obo­wiąz­kowe szcze­pie­nie ochron­ne jest prze­pro­wadza­ne w tym samym podmio­cie co lekar­skie bada­nie kwa­lifi­kacyj­ne oso­by obję­tej obo­wiąz­kowym szcze­pie­niem ochron­nym.

6. wpro­wadza atra­pę Fun­duszu Kom­pen­sacyj­nego Szcze­pień Ochron­nych, któ­ry umo­żli­wia uzy­ska­nie odszko­dowa­nia pod licz­nymi wyją­tka­mi, taki­mi jak:

   • brak zaka­żenia wiru­sem SARS­‑CoV‑2 (przy­pomi­namy, że testy PCR jak również anty­geno­we po przy­jęciu pre­para­tu bio­logicz­nego (lub przy­szłej szcze­pion­ki opa­rtej na bia­łku lub fra­gmen­cie wiru­sa) wykry­ją obe­cność jego czę­ści RNA i wyj­dą dodat­nie i reagu­ją one na naj­mniej­szą ilośc anty­genu lub RNA); zwró­cić nale­ży uwa­gę na sło­wo «zaka­żenie» (zaka­żenie to obe­cność wiru­sa, a nie cho­roba przez nie­go wywo­łana);

     5. Świad­cze­nie nie przy­słu­guje, jeże­li hospi­tali­zacja była spo­wodo­wana zaka­żeniem SARS­‑CoV‑2.

   • prze­bieg NOP musi być uję­ty w cha­rakte­rysty­ce pro­duktu;
   • ogra­niczo­ny czas do 3 lat (gdy roz­winie się nowo­twór lub cho­roba auto­immu­nolo­gicz­na po wię­cej niż 3 latach, rekom­pen­saty nie będzie);
   • musi wystą­pić hospi­tali­zacja – zda­rze­nia takie jak trwa­łe uszkodze­nie nerwu trój­dziel­nego czy nawet para­liż nóg nie będzie obję­ty fun­duszem, gdy nie będzie hospi­tali­zacji;
   • fun­dusz nie obej­muje szcze­pień zale­canych – jedy­nie obo­wiąz­kowe i inter­wen­cyj­ne;
   • sko­rzy­sta­nie z fun­duszu blo­kuje możli­wość roszczeń odszko­dowa­wczych cywil­nopra­wnych;

     11. Do wnio­sku o przy­zna­nie świad­cze­nia kom­pen­sacyj­nego dołą­cza się: (...)

     5) oświad­cze­nie, że w spra­wie obję­tej wnio­skiem nie toczy się lub nie zosta­ło zakoń­czo­ne postę­powa­nie przed sądem cywil­nym w spra­wie o zadoś­ćuczy­nie­nie lub odszko­dowa­nie zwią­zane z wystą­pie­niem dzia­łań nie­pożą­danych po poda­nej szcze­pion­ce lub szcze­pion­kach.

7. o wypła­cie świad­cze­nia decy­duje Rzecz­nik Praw Pacjen­ta (któ­ry nie uznaje obe­cnych badań kli­nicz­nych za ekspe­rymen­ty <face­palm>);
8. wpro­wadze­nie obo­wiąz­ku wpła­ty przez fir­my far­maceutycz­ne 1.5% warto­ści umo­wy na powyż­szy fun­dusz (ale pro­blem, fir­my podwyż­szą cenę pre­para­tów, a pra­wo nie dzia­ła wstecz do zawa­rtych wcze­śniej umów), do tego wyłą­czo­ne z tego pun­ktu są pro­ducen­ci pre­para­tów prze­ciwko COVID‑19;

   Art. 17c. 1. Podmiot, któ­ry zawarł ze Skar­bem Pań­stwa umo­wę na reali­zację dostaw szcze­pio­nek do prze­pro­wadza­nia szcze­pień ochron­nych, jest obo­wią­zany, w ter­minie 21 dni od dnia zawar­cia tej umo­wy, do doko­nania wpła­ty na rachu­nek ban­kowy Fun­duszu w wyso­kości 1,5% warto­ści brut­to tej umo­wy.

   2. Prze­pisu ust. 1 nie sto­suje się do szcze­pio­nek zaku­pio­nych na pod­sta­wie porozu­mie­nia doty­czą­cego wcze­sne­go zaku­pu szcze­pio­nek prze­ciwko cho­robie COVID‑19 wywo­ływa­nej przez wiru­sa SARS­‑CoV‑2, zawa­rte­go mię­dzy Komi­sją Euro­pej­ską i pań­stwa­mi człon­kow­ski­mi Unii Euro­pej­skiej w dniu 16 czer­wca 2020 r.

9. wymu­sze­nie, aby Rzecz­nik Praw Pacjen­ta usta­lił for­mularz w jednej for­mie – elek­tro­nicz­nej albo papie­rowej («albo» nie jest syno­nimem «lub» w pra­wie);

   15. Rzecz­nik Praw Pacjen­ta:

   1. udo­stę­pnia na stro­nie inter­neto­wej urzę­du go obsłu­gują­cego wzór wnio­sku o przy­zna­nie świad­cze­nia kom­pen­sacyj­nego umo­żli­wia­jący poda­nie danych i infor­macji, o któ­rych mowa w ust. 10 i 11, w posta­ci papie­rowej albo elek­tro­nicz­nej;

10. możli­wość finan­sowa­nia szcze­pio­nek zale­canych przez mini­stra zdro­wia;
11. bada­nie kwa­lifi­kacyj­ne nie musi być już lekar­skie;

    w art. 19:

    a) skre­śla się uży­ty w ust. 2–5, w różnej licz­bie i różnym przy­pad­ku, wyraz „lekar­skie” (...)

12. dopu­szcze­nie do szcze­pień osób nie posia­dają­cych ukoń­czo­nych stu­diów medycz­nych;

    w art. 21c:

    a) w ust. 2 w pkt 2 krop­kę zastę­puje się śre­dni­kiem i doda­je się pkt 3 w brzmie­niu:

    „3) stu­den­ci kształ­cący się:

    a) na pią­tym albo na szó­stym roku stu­diów na kie­run­ku lekar­skim albo

    b) na pią­tym roku stu­diów na kie­run­ku lekar­sko­‑den­tystycz­nym, albo

    c) na trze­cim roku stu­diów I sto­pnia na kie­run­ku pie­lęgniar­stwo

    – pod nadzo­rem oso­by, o któ­rej mowa w pkt 1, jeże­li uzy­ska­li doku­ment potwie­rdza­jący posia­danie umie­jęt­ności prze­pro­wadza­nia szcze­pień, wyda­ny przez uczel­nię, w któ­rej odby­wają to kształ­cenie.”,

    b) po ust. 2 doda­je się ust. 2a i 2b w brzmie­niu:

    „2a. Oso­by, o któ­rych mowa w ust. 2 pkt 3, mogą prze­pro­wadzać szcze­pie­nia ochron­ne prze­ciwko COVID‑19, w okre­sie 6 mie­się­cy po ukoń­cze­niu stu­diów.

    2b. Leka­rze i leka­rze den­tyści odby­wają­cy staż pody­plo­mowy mogą samodziel­nie prze­pro­wadzać bada­nie kwa­lifi­kacyj­ne i prze­pro­wadzać szcze­pie­nia ochron­ne prze­ciwko COVID‑19 tak­że poza podmio­tem, w któ­rym odby­wają staż.”

13. możli­wość przed­łuże­nia kwa­ran­tan­ny do 30 dni przed wyko­naniem testu labo­rato­ryj­nego, któ­ry może wyjść dodat­ni i wte­dy doj­dzie do nało­żenia doda­tko­wo 14 dni izo­lacji; pod­sumo­wując, jeże­li ktoś jest samot­nikiem i nie ma zapa­sów jedze­nia i wody na 44 dni – może umrzeć;

    11) po art. 33 doda­je się art. 33a w brzmie­niu:

    „Art. 33a. 1. W sta­nie zagro­żenia epi­demicz­nego lub sta­nie epi­demii pań­stwo­wy powia­towy inspe­ktor sani­tar­ny, w drodze decy­zji, może:

    1. nało­żyć obo­wią­zek pod­dania się indy­widu­alne­mu nadzo­rowi epi­demio­logicz­nemu, w tym pod­dania się bada­niom sani­tar­no­‑epi­demio­logicz­nym;
    2. przed­łużyć kwa­ran­tan­nę ponad okres wska­zany w prze­pisach wyda­nych na pod­sta­wie art. 34 ust. 5, do cza­su pod­dania oso­by odby­wają­cej kwa­ran­tan­nę bada­niom labo­rato­ryj­nym mają­cym na celu wyklu­cze­nie zaka­żenia, nie dłu­żej niż do 30 dni.

    2. Pań­stwo­wy powia­towy inspe­ktor sani­tar­ny może wystą­pić do leka­rza spra­wują­cego opie­kę nad oso­bą zaka­żoną o przed­łuże­nie hospi­tali­zacji, izo­lacji lub izo­lacji w warun­kach domo­wych, do cza­su pod­dania tej oso­by bada­niom labo­rato­ryj­nym mają­cym na celu wyklu­cze­nie zaka­żenia.

Część pra­wni­ków ana­lizu­jących ten druk jednak nie posia­da wiedzy medycz­nej i powo­łując się na załącz­nik do usta­wy zakaź­nej obo­wią­zują­cej na dzień publi­kacji tego arty­kułu – twie­rdzi, że nie mogą być wpro­wadzo­ne na pod­sta­wie tych zmian obo­wiąz­kowe lub przy­muso­we szcze­pie­nia prze­ciwko COVID‑19. Owszem, gdy wziąć pod uwa­gę, że pre­para­ty prze­ciwko COVID‑19 są pre­para­tami ekspe­rymen­tal­nymi (cze­go rząd nie zamie­rza zauwa­żyć) – chro­nił­by przed tym art. 39. Kon­sty­tucji RP. Nie­ste­ty pra­wni­cy Ci są czę­ścio­wo w błę­dzie, bowiem sądy admi­nistra­cyj­ne nie są odpo­wie­dnie do spra­wdza­nia czy dany pre­parat jest ekspe­rymen­tal­ny, czy nie. Od tego są inne urzę­dy, toteż w razie wpro­wadze­nia obo­wiąz­ku szcze­pień będą przez urzę­dy wymie­rza­ne kary od 10000 do 50000 zło­tych. Bie­rze się to stąd, że COVID‑19 for­mal­nie nale­ży do gru­py SARI (wraz z SARS, MERS i RSV).

SARI – ang. Seve­re Acu­te Respi­rato­ry Infec­tion.
SARS – ang. Seve­re Acu­te Respi­rato­ry Syn­dro­me (wcze­śniej: South Asia Respi­rato­ry Syn­dro­me).
SARS­‑CoV‑2 – ang. Seve­re Acu­te Respi­rato­ry Syn­dro­me Coro­naVi­rus 2.

Tru­dno więc rze­tel­nie twie­rdzić, że możli­wość wpro­wadze­nia szcze­pień prze­ciwko COVID‑19 nie zosta­ła uję­ta w tej usta­wie. Usta­wa bowiem nie pre­cyzu­je, że szcze­pion­ka musi mieć zakoń­czo­ne bada­nia kli­nicz­ne. Inną spra­wą jest fakt, że kara­nie ludzi za odmo­wę szcze­pie­nia pre­para­tem ekspe­rymen­tal­nym było­by prze­kro­cze­niem upra­wnień ze stro­ny mini­stra zdro­wia, któ­ry wydał­by kalen­darz szcze­pień zawie­rają­cy «szcze­pion­ki» prze­ciwko COVID‑19. Jednak to, że URPL potra­fi przy­jąć jako skła­dni­ki szcze­pion­ki taje­mni­cę przed­się­bior­stwa oraz potra­fi przy­jąć pro­dukt testo­wany w labo­rato­riach bez certy­fika­tu GLP – nie jest nowo­ścią.

Nale­ży się też dokła­dnie zasta­nowić – do cze­go PiS potrze­buje aż tyle osób szcze­pią­cych i szcze­pień poza pla­cówką medycz­ną? Jedy­ne co od razu przy­chodzi na myśl, że będą to maso­we szcze­pie­nia w tere­nie, bowiem dotych­czas ilość pun­któw szcze­pień była wystar­cza­jąca i szcze­pie­nia wyha­mowu­ją.

Dla­cze­go przy­muso­we?

Wie­le osób zwią­zanych z poli­tyką wmó­wi Ci, że nie ma cze­goś takie­go jak przy­muso­we poda­nie szcze­pion­ki. Nie­ste­ty jest to kolej­na war­stwa mani­pula­cji i jest to kłam­stwo. Każda szcze­pion­ka jest według pra­wa lekiem, a u każde­go można podej­rze­wać zacho­rowa­nie na daną cho­robę. Wystar­czy, że będziesz poru­szać się auto­busem, gdzie była oso­ba zara­żona lub też podej­rze­wana o zacho­rowa­nie się tam znaj­dowa­ła.

Resztę poda­jemy w cyta­cie z usta­wy zakaź­nej. Pamię­taj, że w pra­wie sło­wo «lub» ozna­cza co inne­go niż sło­wo «albo», toteż może nastą­pić zaró­wno przy­trzy­manie, potem unie­rucho­mie­nie i nastę­pnie naszpry­cowa­nie. Gdy­by nie fakt, że pre­para­ty te są w III fazie badań kli­nicz­nych (roz­poczę­te przed warun­kowym zatwie­rdze­niem bada­nia kli­nicz­ne wciąż trwa­ją) i nie to, że w przy­pad­ku czę­ści zła­mano pra­wo far­maceutycz­ne – było­by to zgo­dne z Kon­sty­tucją RP o ile cho­roba faktycz­nie jest tak groź­na, że trze­ba inge­rować w wol­ności oby­watel­skie (art. 31 ust. 3 Kon­sty­tucji RP).

Nie obo­wiąz­kowe, ale przy­muso­we

Osta­tecz­nym dowo­dem, ze chodzi o przy­muso­we szcze­pie­nia są:

• wypo­wiedź poli­tyka, eko­nomi­sty Andrze­ja Hor­bana (któ­ry na tar­gu ryb­nym w Wuha­nie zna­lazł dyplom leka­rza <;‑)>), czło­wie­ka bez jakiej­kolwiek empa­tii, <cho­roba>
• wpro­wadza­nie potrze­by szcze­pie­nia poza pla­cówką medycz­ną,
• powię­ksze­nie ilo­ści osób szcze­pią­cych o stu­den­tów.

Pra­wdo­podob­ny prze­bieg szcze­pień będzie więc nastę­pują­cy (teoria spi­sko­wa <;‑)>):

1. spo­wodo­wanie maso­wej histe­rii i ocze­kiwa­nie na pier­wszych chęt­nych, któ­rzy zaszcze­pią się ze stra­chu (wyko­nane),
2. wpro­wadze­nie «dobro­wol­nych» szcze­pień, ale bez infor­macji o trwa­jącym ekspe­rymen­cie – zaszcze­pi się poło­wa spo­łeczeń­stwa (duży zysk dla firm far­maceutycz­nych),
3. wpro­wadza­nie zastra­sza­nia i poda­wanie do pod­pisy­wania wymu­szo­nej «dobro­wol­nej» zgo­dy na «szcze­pie­nie» (cel: zmniej­sze­nie ilo­ści osób, któ­re będzie trze­ba szcze­pić siło­wo) – trwa,
4. wpro­wadze­nie obo­wiąz­kowe­go szcze­pie­nia prze­ciwko COVID‑19 – nastą­pi albo nie­dłu­go albo wraz ze zmia­nami w rzą­dzie (doj­ście do władzy Koali­cji Oby­watel­skiej, PSL, Lewi­cy) – cel: zmniej­sze­nie ilo­ści osób, któ­re będzie trze­ba ści­gać oraz poda­tek w posta­ci kar admi­nistra­cyj­nych na dal­sze dzia­łania,
5. przy­muso­we szcze­pie­nie w domach (po to jest równo­legle spis powszech­ny, aby zebrać aktu­alne adre­sy zamie­szka­nia). <złość>

Zamach na pry­wat­ność oby­wate­li

Urzę­dy zgo­dnie z art. 47 i 51 Kon­sty­tucji RP mogą żądać tyl­ko takich danych jakie są nie­zbę­dne do funk­cjo­nowa­nia urzę­du lub roz­patrze­nia wnio­sku oby­wate­la.

Tym­cza­sem druk 1449 zawie­ra zapis nie­zgo­dny z Kon­sty­tucją RP (i nie jest on jedy­nym zawie­rają­cym ten zapis):

Nie było­by w tym nic złe­go, gdy­by oby­watel mógł a nie musiał podać urzę­dowi swój e­‑mail lub tele­fon w sytu­acji, gdy nie ma gwa­ran­cji, że e­‑mail czy SMS dotrze do odbior­cy, jak również oby­watel nie musi ufać, że nikt nie wyro­bi na nie­go dupli­katu karty SIM i nie przej­mie jego tele­fonu (szcze­góły: nie­bez­piecz­nik).

Oby­watel według dru­ku 1449 będzie musiał podać numer tele­fonu, nawet, gdy tele­fon jest zepsu­ty oraz adres e­‑mail nawet, gdy nie ma inter­netu (ale ma jakiś adres e­‑mail). Tak lite­ral­nie zapi­sany jest ten punkt usta­wy.

Doda­my tyl­ko, że w związ­ku z rze­komym wykra­dnię­ciem Dwor­czy­kowi e­‑maili, w stycz­niu 2022 Poli­cja otrzy­ma pra­wo do czy­tania naszej kore­spon­den­cji mailo­wej. Ska­la naru­sze­nia art. 47 i 51 Kon­sty­tucji RP ule­gnie doda­tko­wej eska­lacji. Do tej pory, jeże­li odbie­rali­śmy e­‑maile przez pro­xy lub VPN – pań­stwo mogło nie wiedzieć, gdzie szu­kać naszej kore­spon­den­cji.

Kto za to zapła­ci?

Kwe­stią, o któ­rej się nie mówi w aspe­kcie nie tyl­ko odszko­dowań za nie­pożą­dane odczy­ny poszcze­pien­ne (NOP) jest kwe­stia kto za to wszys­tko pła­ci. Pie­nią­dze nie bio­rą się zni­kąd. To co jest pewne, umo­wy z zakła­dami szcze­pion­kowy­mi wyłą­cza­ją całko­wicie odpo­wiedzial­ność pro­ducen­ta za jakie­kolwiek sku­tki ubocz­ne. Z nie­ofi­cjal­nych źró­deł wia­domo nawet, że wyłą­czo­na może być jaka­kolwiek odpo­wiedzial­ność pra­wna kon­cer­nów za coko­lwiek.

Są więc 4 sce­nariu­sze:

1. rząd dodru­kuje pie­nię­dzy, aby star­czy­ło na odszko­dowa­nia,
2. wyso­cy ran­gą urzę­dni­cy wpro­wadzą kolej­ne poda­tki lub dani­ny celem pokry­cia tych kosztów,
3. podnie­sio­ne zosta­ną kary admi­nistra­cyj­ne i za czy­ny karal­ne,
4. pań­stwo pol­skie uży­je pie­nię­dzy, któ­re już od nas zebra­ło.

Na pewno nie będzie tak, że urzę­dni­cy ze swo­jej kie­sze­ni pokry­ją te koszty. Sce­nariusz pier­wszy dopro­wadzi do infla­cji, pogor­sze­nia warto­ści zło­tówki i wzro­stu cen. Sce­nariusz dru­gi dopro­wadzi do zmian w skład­ce NFZ. Może być to podwyż­sze­nie jej do 10% docho­du śre­dnie­go (obe­cnie wyno­si 9%) lub też unie­możli­wio­ne zosta­nie odli­cze­nie jej od poda­tku (obe­cnie można odli­czyć wię­kszość od poda­tku). Sce­nariusz trze­ci może pole­gać na podwyż­sze­niu man­datów za prze­winie­nia dro­gowe do hor­ren­dal­nych kwot (np. 30 tys. zło­tych). Sce­nariusz czwa­rty dopro­wadzi do defi­cytu, wzro­stu dłu­gu publicz­nego i w koń­cu nasta­nie sce­nariusz pier­wszy, dru­gi lub trze­ci, a oby­wate­le nie będą już pamię­tać, że to przez nie­prze­bada­ne szcze­pion­ki, za któ­re pro­ducent nie bie­rze odpo­wiedzial­ności.

W zasta­nej sytu­acji naj­lepszym roz­wią­zaniem jest odrzu­cenie pro­jektu usta­wy 1449 w cało­ści i pozwo­lenie na to by oso­by, któ­re pod­pisa­ły świa­domą i dobro­wol­ną zgo­dę same ponio­sły koszty ewen­tualne­go swo­jego lecze­nia. Prze­cież szcze­piąc się ina­czej niż dobro­wol­nie powin­ny skre­ślić tą for­mułkę i napi­sać «szcze­pię się nie wiem czym (art. 11 Pra­wa Far­maceutycz­nego), z powo­du dys­kry­mina­cji osób nie­zaszcze­pio­nych». Sko­ro nie mają ludzie tyle odwa­gi by to napi­sać i dopie­ro się zaszcze­pić, powin­ni ponieść sami kon­sekwen­cje swoich decy­zji.

W ludziach obe­cnie nie pozo­sta­ło tyle odwa­gi by prze­kre­ślić for­mułkę i coś dopi­sać, a co dopie­ro mówić o odwadze do zro­bie­nia rewo­lucji. Nie o taką Pol­skę wal­czy­li nasi dzia­dowie wal­cząc z faszy­zmem hitle­row­skim.

Tru­dno też jest udo­wodnić, że ktoś był dys­kry­mino­wany lub przy­musza­ny, gdy na piśmie zeznał, że pre­parat przyj­muje dobro­wol­nie. Co inne­go, gdy­by odmó­wio­no poda­nia pre­para­tu po zmo­dyfi­kowa­niu tre­ści zgo­dy. Z jednej stro­ny przy­mus, a z dru­giej odmo­wa poda­nia zastrzy­ku.